Tι θα συμβεί αν γίνει η δοκιμή πυρηνικών που διέταξε ο Τραμπ
Τις τελευταίες εβδομάδες έχει “καθίσει” στην κορυφή των ταινιών του Netflix το «Α Ηouse of Dynamite». Ελληνικά θα το βρεις ως “Ένα Σπίτι από Δυναμίτη”.
Έχε υπ’ όψιν σου πως η ταινία είναι στον “αέρα” τον τελευταίο μήνα. Και ενδεχομένως να μην είχε το hype που απολαμβάνει τις τελευταίες ημέρες παγκοσμίως, αν δεν είχε δώσει ο Ντόναλντ Τραμπ εντολή για δοκιμή πυρηνικών “σε ισότιμη βάση” με άλλες χώρες, τις οποίες δεν κατονόμασε.
Όταν ενώθηκαν οι τελείες, έγινε σαφές πως επρόκειτο για αντίδραση σε δοκιμές (ή καλύτερα, δέσμευση για μελλοντικές δοκιμές) του Βλαντίμιρ Πούτιν.
Με το που πατήσεις το play στο Netflix, θα παρακολουθήσεις το πρωτόκολλο των Αμερικανών, ως προς τη διαχείριση μιας πυρηνικής επίθεσης, λεπτό προς λεπτό. Όσα δηλαδή, συμβαίνουν στο “παράθυρο” των 20 λεπτών, από την εκτόξευση πυρηνικού βαλλιστικού πυραύλου από την Αλάσκα, την τροχιά προς το Σικάγο των ΗΠΑ .
Θα δεις πόσοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι εμπλέκονται στις αποφάσεις και ποιος παίρνει την τελική απόφαση γενικότερα και ειδικότερα, ως προς τη χρήση των αμυντικών συστημάτων, όπως και αν αυτά “λειτουργούν”.
Θα μπορούσες λοιπόν, να πεις πως η ταινία που σκηνοθετεί η Kάθριν Μπίγκελοου, η πρώτη σκηνοθέτιδα που βραβεύτηκε με Όσκαρ, μπορεί να λειτουργήσει και ως εκπαιδευτικό περιεχόμενο.
Το Πεντάγωνο βέβαια, τοποθετήθηκε, υποστηρίζοντας ότι όσα παρουσιάζονται είναι ανακριβή.
Πόσο ακριβή είναι όσα παρουσιάζει το A House of Dynamite
Όπου “Α House of Dynamite”, είναι ο πλανήτης στον οποίον ζεις, όπου υπάρχουν 12.000 πυρηνικά όπλα. Αυτό υποστήριξε η Μπίγκελοου, σε συνέντευξη της στην Guardian.
Mαζί με τον σεναριογράφο της ταινίας, Νόα Οπενχάιμ ενημέρωσαν πως δεν ζήτησαν τη συνεργασία ή την έγκριση του Πενταγώνου, γιατί ήθελαν να διασφαλίσουν την ανεξαρτησία τους.
Παρ’ όλα αυτά, κάθε μέρα ήταν στα γυρίσματα αρκετοί τεχνικοί σύμβουλοι, πρώην αξιωματούχους του Λευκού Οίκου και του Πενταγώνου, οι οποίοι έλεγξαν και το σενάριο.
Επίσης, ο Όπενχαϊμ δέχθηκε το κάλεσμα της Έριν Νταμπάχερ, ανώτερου μέλους της πυρηνικής ασφάλειας στο Council of Foreign Relations,
Σε μια σκηνή, ο υπουργός Άμυνας, τον οποίον υποδύεται ο Τζάρεντ Χάρις παραπονιέται πως το υπάρχον αντιπυραυλικό σύστημα έχει μόνο 50% πιθανότητες να αναχαιτίσει έναν πύραυλο, παρά το κόστος τους που ανέρχεται στα 50 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το Bloomberg εξασφάλισε και δημοσίευσε ένα εσωτερικό υπόμνημα της Υπηρεσίας Πυραυλικής Άμυνας (Missile Defense Agency -MDA). Σε αυτό αναφέρεται πως ενώ η ταινία «υπογραμμίζει ότι η αποτροπή μπορεί να αποτύχει, γεγονός που ενισχύει την ανάγκη για ένα ενεργό σύστημα πυραυλικής άμυνας στην πατρίδα», η φανταστική της απεικόνιση υποβαθμίζει επίσης τις δυνατότητες των ΗΠΑ.
«Τα φανταστικά αναχαιτιστικά στην ταινία αστοχούν και καταλαβαίνουμε ότι αυτό προορίζεται για να αποτελέσει ένα συναρπαστικό μέρος του δράματος, το οποίο έχει ως στόχο την ψυχαγωγία του κοινού». Διευκρινίζεται και ότι τα αποτελέσματα από δοκιμές σε πραγματικό κόσμο «λένε μια εντελώς διαφορετική ιστορία».
Σε ό,τι αφορά τον ισχυρισμό του κινηματογραφικού υπουργού Άμυνας, για την αναποτελεσματικότητα του υπάρχοντος αντιπυραυλικού συστήματος, στο υπόμνημα αναφέρεται πως «ο ισχυρισμός βασίζεται σε προηγούμενα πρωτότυπα» και ξεκαθαρίζεται πως τα σημερινά αναχαιτιστικά «έχουν επιδείξει ποσοστό ακρίβειας 100% στις δοκιμές, για περισσότερο από μια δεκαετία».
Πολλοί διαφώνησαν με την τοποθέτηση του MDA. Ένας ήταν Γερουσιαστής των ΗΠΑ, ο οποίος δήλωσε στο MSNBC πως η ταινία εκθέτει μια σκληρή αλήθεια. «Διαλύει την παρήγορη ψευδαίσθηση ότι η τεχνολογία μπορεί να μας προστατεύσει από μια πυρηνική επίθεση».
«Οι άμυνες μεγάλου βεληνεκούς δεν λειτουργούν και δυσκολεύουν τη μείωση των πυρηνικών απειλών που αντιμετωπίζουμε».
«Όπως γνωρίζουν οι αντίπαλοί μας, ο καλύτερος τρόπος για να νικήσουμε είναι να κατασκευάσουμε περισσότερους επιθετικούς πυραύλους. Έτσι, ο μόνος πραγματικός δρόμος για να αποφύγουμε την πυρηνική καταστροφή έγκειται στη μείωση των παγκόσμιων οπλοστασίων».
Mόνο που όσες συνθήκες έχουν υπογραφεί προς αυτήν την κατεύθυνση τα τελευταία 34 χρόνια, έχουν πάει “περίπατο”.
ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΤΟΚΕΥΣΗ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ ΠΥΡΑΥΛΟΥ. ΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
Στο opening της ταινίας, διαβάζεις ότι «μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, οι παγκόσμιες δυνάμεις αποφάσισαν να συμφωνήσουν πως ο κόσμος θα ζούσε καλύτερα, με λιγότερα πυρηνικά όπλα.
Αυτή η εποχή έχει, τώρα, τελειώσει».
Η ημέρα αρχίζει όπως όλες οι άλλες. Άνθρωποι ετοιμάζονται για να πάνε στις δουλειές τους, κάνουν τα σχέδια τους για το υπόλοιπο της ημέρας, με τους εργαζομένους στο Λευκό Οίκο, στον οποίον εστιάζει η ταινία αρχικά (αργότερα δείχνει και τι συμβαίνει παράλληλα και στα άλλα κέντρα αποφάσεων) να ακολουθούν τη δική τους ρουτίνα.
Στις 09.33, μια βάση ραντάρ που βρίσκεται κάπου στον ειρηνικό “δίνει” quick alert, με τη Στρατηγική Διοίκηση των ΗΠΑ (STRATCOM) να “πιάνει” εκτόξευση πυραύλου. Όλοι υποθέτουν πως είναι άλλο ένα τεστ της Βόρειας Κορέας (DPRK), “η τρίτη, σε λίγους μήνες”.
Δεν υπάρχει καμία ανησυχία στην Αίθουσα Κρίσεων του Λευκού Οίκου. Βάσει πρωτοκόλλου ωστόσο, αρχίζει η παράλληλη επικοινωνία με όλες τις άλλες αρχές ασφαλείας, για να γίνουν οι σχετικές εκτιμήσεις.
Τότε ο πύραυλος εντοπίζεται και από πολλά άλλα ραντάρ. Φαίνεται να πηγαίνει υποτροχιωδώς και να κατευθύνεται στις ΗΠΑ, όπου πρόκειται να “πέσει” σε 19 λεπτά.
Αναζητείται ο πρόεδρος των ΗΠΑ, με τμήμα του στρατού να δίνει εντολή για εκτόξευση Αναχαιτιστικού Βλήματος Εδάφους (Ground Based Interceptor -GBI) και το επίπεδο ετοιμότητας των ενόπλων δυνάμεων (DEFCON, από το DEFense CONdition) να γίνεται 2 (υψηλή απειλή πολέμου -ενίσχυση δυνάμεων, άμεση ετοιμότητα) «για πρώτη φορά».
Οι ψυχραιμότεροι κάνουν λόγο για δορυφόρο που εκτόξευσε “κάποιος δισεκατομμυριούχος”, όπως παρακολουθούνται οι δραστηριότητες της Κίνας και της Ρωσίας, επιχειρείται επικοινωνία μαζί τους και συνεχίζεται η συγκέντρωση στοιχείων.
Κάπου εκεί γίνεται σαφής και ο στόχος του πυραύλου. Είναι το Σικάγο, όπου αναμένεται σε 9 λεπτά και 42 δευτερόλεπτα. Στέλνεται στις αρχές ασφαλείας της πόλης το πρώτο σήμα συναγερμού για εκκένωση, χωρίς περαιτέρω πληροφορίες.Ο απλός κόσμος δεν μαθαίνει τίποτα.
Ο πύραυλος μπαίνει στο “παράθυρο αναχαίτισης” (intersect window) και άρα έρχεται η ώρα να αναχαιτιστεί. Επιστρατεύεται ένα Εξωατμοσφαιρικό Όχημα Καταστροφής (Εxoatmosphairic Κill Vehicle) που αποτυγχάνει να κάνει τη δουλειά του. Το ίδιο συμβαίνει και με τον δεύτερο.
Δεν διατάζεται άμεσα η εκτόξευση τρίτου, καθώς “έχουμε 50 στο σύνολο. Πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε προσεκτικά, γιατί μπορεί να έχουμε να αντιμετωπίσουμε επιπλέον εκτοξεύσεις πυραύλων”.
Παρ’ όλα αυτά, κάποια στιγμή φεύγει και τρίτο EKV. Έχει αρνητική επίδραση. Βρίσκει στόχο, αλλά δεν καταρρίπτει.
Αρχίζει η αμφισβήτηση για το αν έγινε η σωστή χρήση των συστημάτων, πάνω στα οποία είναι ενδελεχώς εκπαιδευμένοι οι στρατιώτες, μαζί με εκκενώσεις στα διοικητικά κτήρια (ο κόσμος συνεχίζει να ζει… στον κόσμο του). Το DEFCON πάει στο 3 (αύξηση ετοιμότητας, αεροπορία σε 15 λεπτά).
Μένουν 8.18 για την πρόσκρουση και το επιτελείο στρατού ζητάει οδηγίες για αντίποινα. Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι διαψεύδουν την εμπλοκή. Στήνεται έκτακτη συνέντευξη Τύπου, χωρίς όμως, περιεχόμενο, αφού ο πρόεδρος (τον υποδύεται ο Ίντρις Έλμπα) έχει να πάρει μια απόφαση.
Αν “απαντήσει” στον πύραυλο, ρισκάρει τον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού ακόμα και υπολείμματα των αμυντικών συστημάτων ή των εκρήξεων να μπουν σε άλλη χώρα (πχ Κίνα ή Ρωσία) θα λαμβανόταν ως απειλή -όπως του διευκρινίζουν οι Ρώσοι.
Αν δεν “απαντήσει”, η χώρα του θα υποστεί ένα τεράστιο πλήγμα με εκατομμύρια νεκρούς.
Τι θα κάνει;
Πηγή: www.news247.gr
