Επιζήσασα από το Μάτι για την «Ιθάκη» του Τσίπρα: «Το Μάτι δεν είναι μυθιστόρημα τύπου Άρλεκιν» – «Τον πραγματικό Οδυσσέα, οι θεοί τον τιμώρησαν για την αλαζονεία του»

Μια επιζήσασα από την τραγωδία στο Μάτι, η Κατερίνα Μαλά, με μια μακροσκελή της ανάρτηση στο Facebook υποστηρίζει ότι ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιεί ένα μυθιστορηματικό τόνο χωρίς να αγγίζει την πραγματική ουσία της τραγωδίας.

«Ο κύριος Τσίπρας νομίζει πως στο Μάτι μπορεί να αναφέρεται με ύφος μυθιστοριογράφου βιβλίων τύπου Άρλεκιν αλλά με δραματικό τέλος. Το Μάτι όμως δεν είναι μυθιστόρημα. Το Μάτι είναι ιστορία. Το Μάτι είναι στοιχεία. Το Μάτι είναι αποδείξεις. Το Μάτι είναι Αλήθεια. Το Μάτι είναι, αγώνας επιβίωσης, επιχειρησιακή ανευθυνότητα, συγκάλυψη και θάνατος», γράφει στην ανάρτησή της και συνεχίζει:

«Αυτή την Αλήθεια, ο Αλέξης δεν την ακουμπάει. Την αφήνει έξω από τις λιγοστές σελίδες που επέλεξε να αφιερώσει στην Ιθάκη του στο πιο πολύνεκρο έγκλημα της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας».

Η Κατερίνα Μαλά εξαπολύει δριμεία κριτική στον Αλέξη Τσίπρα για την έλλειψη αυτοκριτικής, ιδίως σε ό,τι αφορά τους χειρισμούς συγκεκριμένων προσώπων που διαδραμάτισαν κεντρικό ρόλο στην καταστροφή, καθώς και για την παραποίηση στοιχείων και την επίδειξη ανευθυνότητας που, όπως επισημαίνει, αποσιωπήθηκαν. Αναφέρει χαρακτηριστικά πως ο πρώην πρωθυπουργός δεν απάντησε σε βασικά ερωτήματα γύρω από τις ευθύνες και το επιχειρησιακό φιάσκο.

«Φαίνεται πως ο κύριος Τσίπρας δεν θα μας δώσει ποτέ απαντήσεις για το τι πραγματικά συνέβη τις μέρες μετά την καταστροφή. Να θυμάσαι πάντως πως τον πραγματικό Οδυσσέα, οι θεοί τον τιμώρησαν για την αλαζονεία και την μεγαλομανία του», καταλήγει στην ανάρτησή της.

Αναλυτικά η ανάρτησή της:

«Ο κύριος Τσίπρας νομίζει πως στο Μάτι μπορεί να αναφέρεται με ύφος μυθιστοριογράφου βιβλίων τύπου Άρλεκιν αλλά με δραματικό τέλος. Το Μάτι όμως δεν είναι μυθιστόρημα. Το Μάτι είναι ιστορία. Το Μάτι είναι στοιχεία. Το Μάτι είναι αποδείξεις. Το Μάτι είναι Αλήθεια. Το Μάτι είναι, αγώνας επιβίωσης, επιχειρησιακή ανευθυνότητα, συγκάλυψη και Θάνατος. Δεν δέχεται τίποτα λιγότερο.

Αυτή την Αλήθεια, ο Αλέξης δεν την ακουμπάει. Την αφήνει έξω από τις λιγοστές σελίδες που επέλεξε να αφιερώσει στην Ιθάκη του στο πιο πολύνεκρο έγκλημα της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας.

Σκηνοθετεί και περιπλέκει ένα σενάριο με τρόπο που να φαίνεται αληθοφανές, χωρίς να λέει απολύτως τίποτα για τα πραγματικά γεγονότα. Η Αλήθεια όμως έχει πια την δική της δυναμική. Δεν κρύβεται πίσω από τους δραματικούς συγγραφικούς τόνους. Η Αλήθεια έχει την δική της αφετηρία και δεν είναι στο ίδιο σημείο που ήταν το 2018.Οχτώ χρόνια μετά και ύστερα από δύο δικαστικές διαδικασίες η αξιοπρέπεια του τόπου μας έχει ανακτηθεί, η αλήθεια έχει αποκατασταθεί, οι ένοχοι έχουν καταδικαστεί, όσοι κρύφτηκαν έχουν αποκαλυφθεί και απαντάμε σε όλα. Στις 6:00 το πρωί της 23ης Ιουλίου του 2018 δεν υπήρχε ο “μανιασμένος δυτικός άνεμος” ο οποίος περιγράφεται γλαφυρά στο βιβλίο.

Βεβαίως και υπήρχε πρόβλεψη για ισχυρούς δυτικούς ανέμους από την προηγούμενη μέρα, αλλά αυτοί εκδηλώθηκαν πολλές ώρες αργότερα. Η περιγραφή από τον συγγραφέα, της περίφημης εκείνης ενημέρωσης στο Συντονιστικό Κέντρο, ώρες μετά τον όλεθρο, όσο και να προσπαθεί, δεν μπορεί να μην αποκαλύπτει το μέγεθος της συγκάλυψης που ξεκινούσε.

Ο ίδιος παρουσιάζει τον εαυτό του ανίκανο να εισπράξει την αλήθεια του μεγέθους της καταστροφής, τόσο από τους επιχειρησιακούς, όσο και από τους υπουργούς του. Κάνει προσπάθεια να πείσει τους αναγνώστες πως κανείς δεν είχε σαφή εικόνα. Αυτό είναι απολύτως ψευδές! Εκείνη την ώρα είχαν ολοκάθαρη ενημέρωση για μεγάλο αριθμό νεκρών και εγκαυματιών.

Η περιγραφή της επιχειρησιακής διαχείρισης που επιχειρεί να κάνει, αλλά και οι ερμηνείες – δικαιολογίες που δίνει, είναι πέρα από τα όρια ανοχής και αντοχής των ανθρώπων που βίωσαν τις συνέπειες αυτής της διαχείρισης. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, της ΜΗ διαχείρισης. Στην συνέχεια αναφέρει πως “ξεκίνησε ένας ανεύθυνος πόλεμος ευθυνών από εκείνους που είχαν την επιχειρησιακή ευθύνη”… Ζήτησε λοιπόν να οργανωθεί, όπως αναφέρει, μια συνέντευξη τύπου για να αναλάβει ο καθένας το μερίδιο της ευθύνης του , η οποία λέει, από ενημέρωση, κατέληξε σε επίδειξη ανευθυνότητας.

Σε αυτό το σημείο λοιπόν, το μόνο παράδειγμα που επιλέγει να καταγράψει στο βιβλίο, δεν είναι άλλο από του τότε Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, ο οποίος επί Μητσοτάκη ( έτσι ακριβώς το γράφει) αναβαθμίστηκε σε Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Ρε Αλέξη! Ρε Αλέξη! Δεν έχεις να πεις τίποτα για τον Τόσκα που έψαχνε για λάθη και δεν έβρισκε; Δεν έχεις να πεις τίποτα για τον τότε Αρχηγό του Πυροσβεστικού Σώματος; Δεν έχεις να πεις τίποτα για τον τότε Υπαρχηγό Επιχειρήσεων που λίγες μέρες μετά τον έκανες Αρχηγό και αυτός με την σειρά του, λέγοντας πως ενεργεί με εντολή της Υπουργού, απείλησε τον δικαστικό πραγματογνώμονα να γράψει μία έκθεση ακριβώς πάνω στην προπαγάνδα, περί άναρχης δόμησης, δυνατού ανέμου και πεύκων; Δεν έχεις να πεις τίποτα για τον Διοικητή του Συντονιστικού Κέντρου που κατηγορήθηκε για παραποίηση στοιχείων; Δεν έχεις να πεις τίποτα για κανέναν άλλον; Μόνο τον Τσουβάλα θυμήθηκες; Που πολύ καλά έκανες και τον αναφέρεις, αλλά γιατί μόνο αυτόν βρε Αλέξη; Πού είναι η αυτοκριτική για τις δικές σου ενέργειες Αλέξη; Περιμέναμε με αγωνία, αν αυτό το βιβλίο απαντήσει στο ερώτημα, γιατί ο Υπαρχηγός Επιχειρήσεων, έγινε μετά από λίγες μέρες Αρχηγός! Γιατί επιβραβεύτηκε για τις “υπηρεσίες” που προσέφερε; Πώς επιλέχτηκε για επόμενος Αρχηγός ένας από τους πρωταγωνιστές και με βεβαιότητα ελεγχόμενος, λόγω θέσης, για το τραγικό και πολύνεκρο έγκλημα;

Και τελικά αντί για απάντηση, η μη αναφορά αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα που μπορεί να σκεφτεί κανείς, ειδικά αν έχει ακούσει τις ανεκδιήγητες απειλές και τις περιγραφές για το πώς στήνεται ή στηνόταν η διαδοχή Αρχηγού στο Πυροσβεστικό Σώμα. Φαίνεται πως ο κύριος Τσίπρας δεν θα μας δώσει ποτέ απαντήσεις για το τι πραγματικά συνέβη τις μέρες μετά την καταστροφή.

Όλα αυτά τα συγκινητικά που αναφέρει, δεν αγγίζουν τους ανθρώπους που πέρασαν μέσα από τις φλόγες και που κλήθηκαν να παίξουν σε μία ζαριά την ζωή τους και την ζωή των παιδιών τους. Απαντήσεις περιμέναμε για τον κύριο Τόσκα και τις επιχειρησιακές του παρεμβάσεις, την κυρία Γεροβασίλη και την εμπλοκή της ή μη, στην προσπάθεια συγκάλυψης, τις μηνύσεις κατά Υπουργών που έμειναν στο συρτάρι.Για αυτά όμως φαίνεται πως δεν έχει περάσει η επίδραση των λωτών ακόμα.

Και εδώ φτάνουμε, νομίζω, στο αποκορύφωμα του λαϊκισμού, καθώς διαβάζουμε πως ο ίδιος ο πρώην Πρωθυπουργός δεν υπέδειξε, λέει, κανέναν “σταθμάρχη” ως υπεύθυνο, όπως έκανε ο Μητσοτάκης στα Τέμπη! Μα βρε Αλέξη, εσύ τον “σταθμάρχη” τον έκανες Αρχηγό του Πυροσβεστικού Σώματος!!! Επί των ημερών του, απειλήθηκε ο πραγματογνώμονας, παραποιήθηκαν τα στοιχεία που παραδόθηκαν στην Δικαιοσύνη και εξαφανίστηκαν τα καταγραφικά.

Τι μας λες τώρα; Πιστεύεις αλήθεια, πως μπορείς μέσα σε οκτώ μόλις, “δακρύβρεχτες” σελίδες και με μία επίκληση στο συναίσθημα, επιπέδου έκθεσης πανελλαδικών, να μας πείσεις για την ανωτερότητα των χειρισμών σου; Και για το 112;Αλήθεια, δεν προλάβατε να το λειτουργήσετε; Δηλαδή πόσα χρόνια ακόμα χρειαζόσασταν; Και, γιατί δεν μας λες ποιος ευθύνεται που δεν υπήρχε, όπως αναφέρεται στο βιβλίο “ένα σύγχρονο, λειτουργικό σχέδιο διαχείρισης κρίσεων”; Ποιανού ευθύνη ήταν;”

Δεν ήμουν εγώ ο δημιουργός αυτού του Κράτους που δεν μπόρεσε να προστατεύσει τους πολίτες του, αλλά ήμουν ο επικεφαλής του όταν έγινε η καταστροφή.” Αυτό γράφεις. Άρα; Ποιανού ευθύνη ήταν; Ποιανού ευθύνη ήταν, αν όχι το επιχειρησιακό φιάσκο, τουλάχιστον η προστασία της Αλήθειας;

Ούτε σε αυτό μας απάντησες Αλέξη. Φαίνεται πως τα χρόνια μακρυά από την πρωθυπουργική Ιθάκη να μην ήταν αρκετά για να ολοκληρωθεί η διαδικασία της αυτοκριτικής σου…Να θυμάσαι πάντως πως τον πραγματικό Οδυσσέα, οι θεοί τον τιμώρησαν για την αλαζονεία και την μεγαλομανία του».

Πηγή: www.news.gr