Cheval Blanc: Η ιστορία του αγαπημένου ξενοδοχείου του ζεύγους Κούστα και η αναζήτηση της τελειότητας

Ducit Supra Montes. Γιατί η τελειότητα βρίσκεται πέρα από τα βουνά και τους ωκεανούς, εκεί που χάνεται το βλέμμα. Για τον ακατάπαυστο Μπερνάρ Αρνό, όμως, δεν είναι άπιαστη. Η αδιάκοπη προσπάθεια συνοψίζει το πνεύμα των Maisons του Cheval Blanc και τη φιλοσοφία του ανθρώπου πίσω από την αυτοκρατορία της LVMH. Για τον Αρνό, το «καλύτερο» δεν είναι στόχος αλλά τρόπος ύπαρξης.

Ο ορισμός της νέας πολυτέλειας

Η ιστορία του Cheval Blanc ξεκινά το 2006, στις Άλπεις, στο Courchevel. Εκεί, μέσα στο χιονισμένο τοπίο, γεννήθηκε το πρώτο Maison: ένα boutique κατάλυμα για σκι με 34 δωμάτια, που έμελλε να επαναπροσδιορίσει την έννοια της φιλοξενίας. Το Cheval Blanc δεν φιλοδοξούσε ποτέ να γίνει αλυσίδα – ήταν από την αρχή μια οικογένεια, ένας μικρόκοσμος καταφυγίων. Από εκεί, το όραμα εξαπλώθηκε: St. Barth Isle de France στην Καραϊβική, Randheli στις Μαλδίβες, St. Tropez στην Κυανή Ακτή – και πλέον, στο κέντρο του Παρισιού.

Κάθε Maison είναι διαφορετικό, εμπνευσμένο από τον τόπο που το φιλοξενεί. Στο Courchevel κυριαρχεί η ζεστασιά του ξύλου και η ησυχία του χιονιού· στο Randheli, το φως του Ινδικού Ωκεανού· στο St. Tropez, η ανεμελιά του μεσογειακού καλοκαιριού· και στο Παρίσι, η κομψότητα της μητρόπολης του φωτός. Όλα όμως ενώνονται από το ίδιο νήμα: την απεριόριστη δημιουργικότητα και την τέχνη της λεπτομέρειας.

Ο Μπερνάρ Αρνό και η ιδέα του «καλύτερου»

Όταν ερωτήθηκε ποιο είναι το κύριο μέλημά του για το Cheval Blanc, ο Μπερνάρ Αρνό απαντά αφοπλιστικά στη Financial Times: «Θέλω να είναι το καλύτερο». Η λέξη «καλύτερο» είναι σχεδόν εμμονή του ανθρώπου που ηγείται 75 οίκων πολυτελείας, από τη Dior και τη Louis Vuitton, έως τη Moët & Chandon και τη Bvlgari. Ο Αρνό δεν ενδιαφέρεται για την ποσότητα (εκτός αν είναι ένα μηδενικό που λείπει από τα νούμερα του ομίλου του) αλλά για την υπεροχή. «Δεν χρειάζεται να έχουμε 50 ξενοδοχεία», τονίζει. «Θέλουμε να επικεντρωθούμε στο να είμαστε οι καλύτεροι – στην τοποθεσία, στην ομάδα, στην αρχιτεκτονική. Αυτό απαιτεί χρόνο. Δεν βιαζόμαστε», προσθέτει.

Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη για την LVMH, η οποία επίσης εξαγόρασε την Belmond το 2019 για 3,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Ίσως να μην το παραδέχεται ανοιχτά, αλλά το Cheval Blanc αποτελεί μια στρατηγική κίνηση: τη σιωπηλή φιλοδοξία του Αρνό να κατακτήσει και τον κόσμο της φιλοξενίας.

Cheval Blanc Paris — στην καρδιά του ονείρου

Το La Samaritaine ιδρύθηκε από τον Ernest Cognacq ως ένα μικρό κατάστημα ενδυμάτων το 1870 και επεκτάθηκε τις επόμενες δεκαετίες γινόμενο ένας τεράστιος ναός του Αρτ Νουβό και του Αρτ Ντέκο – καθώς και του εμπορίου. Αφού εντοπίστηκαν προβλήματα ασφάλειας στο κτίριο και μετά από δεκαετίες οικονομικών ζημιών, το κατάστημα έκλεισε το 2005.

Πέντε χρόνια αργότερα, η LVMH ανέλαβε τον πλήρη έλεγχο. Ειρωνικά, ο άνθρωπος της μόδας, κατά την ανακαίνιση του αρχικού πολυκαταστήματος εμπνεύστηκε να χτίσει ένα ξενοδοχείο και όχι μόνο πολυκατάστημα. Κι αυτό γιατί συνειδητοποίησε ότι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Samaritaine ήταν η ανεμπόδιστη θέα.

Στο κέντρο λοιπόν του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα, το Cheval Blanc Paris στεγάζεται σε αυτό το ιστορικό κτίριο. Το έργο κόστισε 750 εκατομμύρια ευρώ και χρειάστηκε 15 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Το αποτέλεσμα είναι ένα σύγχρονο, αστικό παλάτι που συνδυάζει την παριζιάνικη φινέτσα του Αρτ Ντέκο με την τόλμη του 21ου αιώνα.

Ο αρχιτέκτονας Peter Marino δημιούργησε έναν χώρο που περισσότερο θυμίζει ιδιωτική κατοικία παρά ξενοδοχείο. Μόλις 72 δωμάτια και σουίτες, κάθε ένα διαμορφωμένο σαν προσωπικό καταφύγιο, με θέα στον ποταμό και τις στέγες της πόλης. Η αίσθηση είναι διακριτικά παριζιάνικη – η πολυτέλεια υπονοείται μα και επιδεικνύεται, καθώς η τιμή μιας σουίτας ξεκινά από 1.150 ευρώ το βράδυ.

Στο επίκεντρο βρίσκεται το Apartment, το στολίδι στο στέμμα του ξενοδοχείου. Μια κατοικία 1.000 τετραγωνικών μέτρων με επτά υπνοδωμάτια, ιδιωτική πισίνα με θέα στη Sacré-Cœur, μαρμάρινα μπάνια και προσωπικό σε 24ωρη ετοιμότητα. Το εσωτερικό κοσμούν έργα τέχνης μουσειακής αξίας: ένας πίνακας του James Siena, ένα γλυπτό του William Byl, ένα πιάνο Steinway, και ένα επιχρυσωμένο κιγκλίδωμα σκάλας σχεδιασμένο από τη Claude Lalanne – πρόκειται για ένα από τα τελευταία της έργα πριν φύγει από τη ζωή.

«Ζητήσαμε από τον Peter Marino να το σχεδιάσει σαν να ήταν ιδιωτική κατοικία», εξηγεί ο Αρνό. «Και αυτό φαίνεται στον ρυθμό των δωματίων. Είναι η καλύτερη εμπειρία στην πόλη.»

Από το μπαλκόνι του Apartment αντιλαμβάνεται κανείς αμέσως την έκταση της δύναμης του Αρνό. Αριστερά βρίσκεται η έδρα της Louis Vuitton, η εταιρεία που συνεισφέρει το μεγαλύτερο μερίδιο των εσόδων του ομίλου, τα οποία σύμφωνα με τα πρόσφατα αποτελέσματα ανήλθαν σε 58,1 δισεκατομμύρια ευρώ. Νωρίτερα φέτος, η προσωπική περιουσία του Αρνό εκτιμήθηκε σε 194 δισεκατομμύρια δολάρια.

Σε αυτόν τον παράδεισο βρέθηκε το ζεύγος Κούστα με αφορμή τη γιορτή της Δήμητρας Κούστα, στις 26 Οκτωβρίου. Σε μικρό κύκλο, με την αρμόζουσα φινέτσα και πολυτέλεια, το εφοπλιστικό ζευγάρι γιόρτασε με φίλους στο ιταλικό εστιατόριο Langosteria. Ήταν εκεί, μεταξύ άλλων, εκτός από τον Γιάννη Κούστα, η Άννα Βίσση, η Χάλα Χούρι, η Ράνα Ζέιν, και ο Γιάννης Στασινόπουλος. Γιατί άλλωστε η γαστρονομία είναι και αυτή μια τέχνη.

Η γαστρονομία ως τέχνη

Το Cheval Blanc Paris είναι μια ζωντανή γκαλερί. Η τέχνη και η αρχιτεκτονική συνυπάρχουν. Από τα γλυπτά του Claude Lalanne μέχρι τους πίνακες του Hans Hartung και τις πολυθρόνες Warren Platner, κάθε λεπτομέρεια υπηρετεί τη συνολική εμπειρία. Ωστόσο, δεν αρκείται μόνο σε αυτά.

Η γαστρονομία είναι και αυτή μια μορφή τέχνης, τουλάχιστον στο Cheval Blanc. Το Le Tout-Paris, βραβευμένο με αστέρι Michelin, προσφέρει σύγχρονη γαλλική κουζίνα στον 7ο όροφο, με εκπληκτική θέα στον Σηκουάνα. Το Langosteria μεταφέρει τη γεύση της ιταλικής ευδαιμονίας, το Hakuba του σεφ Takuya Watanabe αφηγείται ιστορίες από το Τόκιο, ενώ το Plénitude των σεφ Arnaud Donckele και Maxime Frédéric είναι ύμνος στη φινέτσα και τη δημιουργικότητα.

Κάθε πιάτο, κάθε άρωμα, κάθε υφή σχεδιάζεται με την ίδια εμμονή για τελειότητα που χαρακτηρίζει τον Αρνό. Μπαχαρικά από την Άπω Ανατολή, βότανα από την Προβηγκία, μελωδίες αρωμάτων που παραμένουν στη μνήμη.

Μια πρόταση ολοκληρωμένου τρόπου ζωής

Στο υπόγειο του ξενοδοχείου, το Dior Spa είναι ένας ναός ηρεμίας. Οι θεραπείες, σχεδιασμένες αποκλειστικά από το Maison Dior, αποτελούν τελετουργίες ανανέωσης. Το φως, οι ήχοι και τα αρώματα συνδυάζονται σε μια εμπειρία που είναι ταυτόχρονα αισθητηριακή και πνευματική.

Από τον Δεκέμβριο του 2025, το spa επίσης παρέχει το πρόγραμμα Haute Motherhood – μια νέα φιλοσοφία ευεξίας για τη μητρότητα, που ενώνει τις τελευταίες επιστημονικές μεθόδους με τη δεξιοτεχνία της Dior. Εδώ, η φροντίδα δεν είναι πολυτέλεια, αλλά πράξη ενδυνάμωσης.

Η ημέρα ξεκινά δαγκώνοντας ένα ζεστό κρουασάν που μόλις βγήκε από το φούρνο, και τελειώνει στο απαλά αρωματισμένο μπάνιο, αιχμαλωτίζοντας την ψυχή του επισκέπτη παντοτινά στο Παρίσι.

Το διαμάντι της πόλης του φωτός

Το άνοιγμα του Cheval Blanc Paris δεν σηματοδότησε απλώς την άφιξη ενός ακόμα πολυτελούς ξενοδοχείου· αποτέλεσε σύμβολο αναγέννησης για το Παρίσι. Μετά την πυρκαγιά στη Notre-Dame και τα χρόνια της πανδημίας, το La Samaritaine αναγεννήθηκε ως σημείο αναφοράς – αρχιτεκτονικά, πολιτιστικά και κοινωνικά.

«Είναι ένα σύμβολο της επανέναρξης του Παρισιού», έτσι το βλέπει ο Αρνό. «Ένα σύμβολο της επιστροφής στην κανονική ζωή.» Η ανακαίνιση δεν ήταν απλώς επένδυση. Ήταν έκφραση πίστης στην πόλη. Το Samaritaine στεγάζει πλέον όχι μόνο το ξενοδοχείο και το πολυκατάστημα, αλλά και 96 κοινωνικές κατοικίες, παιδικό σταθμό και γραφεία. Είναι ένας μικρόκοσμος του νέου Παρισιού — ζωντανός, κοσμοπολίτικος, αισιόδοξος.

Ο άνθρωπος πίσω από το όραμα

Με προσωπική περιουσία που ξεπερνά τα 194 δισεκατομμύρια, παραμένει προσηλωμένος στη λεπτομέρεια. Αφηγείται με ενθουσιασμό πώς προσέχει ακόμα και το φως στα δωμάτια: «Μερικές φορές, όταν σβήνεις το φως, βλέπεις κάτι να αναβοσβήνει — μια τηλεόραση ή κάτι τέτοιο. Δεν μου αρέσει αυτό», και πιστεύω συμφωνούμε μαζί του.

Αυτή η εμμονή στη λεπτομέρεια είναι που διαμορφώνει το DNA του Cheval Blanc. Από τον πρώτο τοίχο που έπεσε κατά την ανακαίνιση μέχρι το τελευταίο άρωμα που διαχέεται στο λόμπι, κάθε στοιχείο σχεδιάζεται με σκοπό την κορύφωση της ολοκλήρωσης.

Όλα όμως συνεχίζουν ως συνήθως. Ο Αρνό έχει ήδη στρέψει το βλέμμα του στο επόμενό του έργο, σίγουρα. Μετά το ναυάγιο του σχεδίου του για ένα νέο Cheval Blanc στο Μπέβερλι Χιλς, αγόρασε το ιστορικό Cap Estel. Η στασιμότητα δεν του ταιριάζει. Ο αρχιτέκτονας της σύγχρονης πολυτέλειας φαίνεται να ευδοκιμεί περισσότερο στην αδιάκοπη εργασία, κι ας φοράει μπλε κουστούμια Dior.

Ducit Supra Montes και η φιλοσοφία του ανώτερου εαυτού

Το Cheval Blanc δεν είναι ένα ξενοδοχείο· είναι μια ιδέα, ένας «οίκος υψηλής ραπτικής», όπως το περιγράφει ο Γάλλος μεγιστάνας. Είναι η μεταφορά του savoir-faire της υψηλής ραπτικής στη φιλοξενία. Είναι η έκφραση του γαλλικού joie de vivre μέσα από τη σύγχρονη ματιά της LVMH. Και πάνω απ’ όλα, είναι η επιβεβαίωση ότι η πολυτέλεια, στην πιο αυθεντική της μορφή, δεν είναι θέμα επίδειξης – είναι θέμα συναισθήματος. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει κάποιος πιο κατάλληλος από τον Αρνό για την πραγματοποίηση αυτής της φιλοσοφίας.

Στο Cheval Blanc Paris, ο Σηκουάνας κυλά όπως οι χαρούμενες στιγμές της ζωής. Το φως αντανακλά στα παράθυρα του Art Deco, οι ήχοι της πόλης σβήνουν σε ένα μπάνιο από μάρμαρο Grand Antique, και η αίσθηση είναι πάντα η ίδια: ηρεμία, ομορφιά, τελειότητα.

Γιατί, όπως θα έλεγε και ο Μπερνάρ Αρνό, το «καλύτερο» δεν είναι ποτέ αρκετό. Και κάπως έτσι το ταξίδι προς την τελειότητα συνεχίζεται.

Διαβάστε επίσης:

Hermès: Ο μυστικός και αποκλειστικός κήπος της παριζιάνικης μπουτίκ από το 1880 στο σήμερα 

Από τον Ανδρέα Εμπειρίκο στον Bernard Arnault: Το θρυλικό Cap Estel άλλαξε χέρια για 200 εκατομμύρια 

Louis Vuitton: Στο απόγειό της με το αστέρι της να λάμπει στο Salle des Etoiles στο Μόντε Κάρλο 

Πηγή: www.mononews.gr