Ο Νόμος για τα Ψηφιακά Δίκτυα (Digital Networks Act – DNA) αποτελεί μια ιστορική ευκαιρία για την Ευρώπη να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητά της, να ενισχύσει τις επενδύσεις και την καινοτομία και να διασφαλίσει μια ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς.
Η συνδεσιμότητα είναι η ραχοκοκαλιά των σύγχρονων οικονομιών. Υποστηρίζει την καινοτομία, την παραγωγικότητα και την ανάπτυξη.
Τα προηγμένα ψηφιακά δίκτυα – όπως το 5G Standalone – είναι απαραίτητα για υπηρεσίες δεδομένων που παρέχονται σε πραγματικό χρόνο και αγγίζουν κάθε τομέα: από τη βιομηχανική παραγωγή και την ψηφιακή ιατρική, έως την τεχνητή νοημοσύνη και την κβαντική υπολογιστική.
Κι όμως, η ψηφιακή ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης συνεχίζει να υστερεί έναντι των ανταγωνιστών της διεθνώς, χωρίς ενδείξεις ανάκαμψης.
Εμποδίζεται από κατακερματισμένους κανονισμούς, χρόνια υποεπένδυση και ένα ανισόρροπο ψηφιακό οικοσύστημα που ευνοεί τους τεχνολογικούς κολοσσούς εις βάρος των ευρωπαϊκών παρόχων.
Το ισχύον ρυθμιστικό πλαίσιο για τη συνδεσιμότητα είναι υπερβολικά περίπλοκο και παρεμβατικό, γεγονός που αναστέλλει την ανάπτυξη σύγχρονων και ασφαλών δικτύων.
Αυτό δεν υπονομεύει μόνο την οικονομική ανάπτυξη, αλλά θέτει σε κίνδυνο και την εθνική ασφάλεια και τη δημοκρατική σταθερότητα.
Η ώρα για αποφασιστική δράση είναι τώρα.
Ο Νόμος για τα Ψηφιακά Δίκτυα (DNA) είναι η ευκαιρία της Ευρώπης να αντιστρέψει την πτωτική της πορεία και να υποστηρίξει τη φιλοδοξία της να καταστεί ψηφιακός ηγέτης.
Για να εξασφαλίσει το τεχνολογικό της μέλλον, η ευρωπαϊκή πολιτική πρέπει να διασφαλίσει ότι το DNA θα αποδώσει σε τρεις κρίσιμους τομείς:
1. Απελευθέρωση της Ψηφιακής Ενιαίας Αγοράς
Η ενιαία αγορά είναι το μεγαλύτερο στρατηγικό πλεονέκτημα της Ευρώπης.
Μια πλήρως ολοκληρωμένη ψηφιακή ενιαία αγορά θα μπορούσε να αποφέρει 415 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως και να δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.
Η εναρμόνιση μεταξύ κρατών-μελών, μέσω αρχών όπως το passporting και η χώρα προέλευσης, θα επέτρεπε τη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών, θα επιτάχυνε την ανάπτυξη των δικτύων νέας γενιάς και θα ενίσχυε τη διαπραγματευτική ισχύ της Ευρώπης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς σημαίνει απώλεια παραγωγικότητας, χαμένες θέσεις εργασίας και καθυστέρηση στην καινοτομία.
Προτεινόμενες δράσεις:
– Δημιουργία ενιαίου ευρωπαϊκού πλαισίου αδειοδότησης φάσματος για τη μείωση του κόστους ανάπτυξης και τη διευκόλυνση των διασυνοριακών υπηρεσιών.
– Εναρμόνιση της αδειοδότησης δορυφορικών υπηρεσιών ώστε να επιτραπεί πανευρωπαϊκή λειτουργία, ιδίως σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης και σε απομακρυσμένες περιοχές.
2. Ίδιοι κανόνες για ίδιες υπηρεσίες
Η Ευρώπη πρέπει να εκσυγχρονίσει το ψηφιακό της πλαίσιο ώστε να διασφαλίσει δικαιοσύνη και ανταγωνισμό. Αν δύο υπηρεσίες προσφέρουν το ίδιο «προϊόν», θα πρέπει να υπόκεινται στους ίδιους κανονισμούς.
Ωστόσο, οι σημερινές ασυμμετρίες επιβάλλουν στους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους αυστηρότερες υποχρεώσεις από ό,τι στις ψηφιακές πλατφόρμες, γεγονός που στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και αποδυναμώνει την ανθεκτικότητα των υποδομών.
Αν η Ευρώπη δεν αντιμετωπίσει αυτή την ανισορροπία, κινδυνεύει να παραδώσει τον έλεγχο των ψηφιακών της υποδομών σε μη ευρωπαϊκά συμφέροντα, υπονομεύοντας την ανταγωνιστικότητα και την προστασία των χρηστών.
Προτεινόμενες δράσεις:
– Αναθεώρηση του παρωχημένου Κανονισμού για το Ανοικτό Διαδίκτυο, προκειμένου να ενισχυθεί η καινοτομία και ο θεμιτός ανταγωνισμός.-
– Ένταξη των πλατφορμών περιεχομένου και ψηφιακών υπηρεσιών σε καθεστώς υποχρεώσεων διασύνδεσης και μηχανισμών επίλυσης διαφορών.
3. Απλούστερη ρύθμιση που απελευθερώνει την καινοτομία
Η ψηφιακή υποδομή της Ευρώπης ασφυκτιά υπό τις τρέχουσες συνθήκες ρυθμιστικής πολυπλοκότητας, όπου επικαλύψεις κανονισμών και ασυνεπής εφαρμογή αποθαρρύνουν τις επενδύσεις και επιβραδύνουν την καινοτομία.
Η ρυθμιστική απλοποίηση είναι, κατά συνέπεια, αναγκαία.
Αν η Ευρώπη εξαλείψει τις επικαλύψεις και εκσυγχρονίσει τα παρωχημένα πλαίσια, μπορεί να δημιουργήσει ένα ανθεκτικό και ανταγωνιστικό ψηφιακό οικοσύστημα.
Η αδράνεια, αντίθετα, θα διευρύνει το χάσμα συνδεσιμότητας, ιδίως στις αγροτικές περιοχές, και θα ωθήσει καινοτόμες επιχειρήσεις και επενδυτές εκτός Ευρώπης.
Προτεινόμενες δράσεις:
– Κατάργηση παρωχημένων υποχρεώσεων, όπως η Καθολική Υπηρεσία (Universal Service Obligation), και απλοποίηση του κανονισμού δικαιωμάτων τελικών χρηστών.
– Κατάργηση της κατακερματισμένης Οδηγίας e-Privacy και ενσωμάτωση των διατάξεών της στο DNA, για μεγαλύτερη σαφήνεια και αποτελεσματικότητα.
