Χρόνιος Πόνος: Επιστήμονες και ασθενείς ζητούν εθνική στρατηγική και αναγνώριση της νόσου
Ο χρόνιος πόνος αναδεικνύεται σε μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις δημόσιας υγείας στην Ελλάδα, με περισσότερους από 1 στους 4 πολίτες να ζουν με ρευματικά ή μυοσκελετικά νοσήματα και να αντιμετωπίζουν καθημερινές επιπτώσεις στη ζωή, την εργασία και την ψυχική τους υγεία. Η υποτίμηση του πόνου, η καθυστερημένη διάγνωση και η ελλιπής ενημέρωση συνεχίζουν να επιβαρύνουν τους ασθενείς, αναδεικνύοντας την ανάγκη για οργανωμένη, διεπιστημονική και εθνικής κλίμακας προσέγγιση.
Σε αυτό το πλαίσιο, περισσότερα από 100 άτομα – γιατροί, ψυχολόγοι, επαγγελματίες υγείας, ασθενείς και φροντιστές – συμμετείχαν πρόσφατα στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, φωτίζοντας τις βιολογικές, ψυχολογικές, κοινωνικές και συναισθηματικές διαστάσεις του χρόνιου πόνου. Το συνέδριο τελούσε υπό την Αιγίδα της Περιφέρειας Αττικής, του Εργαστηρίου Κλινικής Φαρμακολογίας, Τμήμα Ιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, Α.Π.Θ., του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου και του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, και πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία του Συνδέσμου Ρευματοπαθών Κύπρου (ΣΥΡΕΚ).
Ειδικοί από την Ελλάδα και την Κύπρο τόνισαν ότι ο χρόνιος πόνος δεν είναι απλώς σύμπτωμα, αλλά νόσος και χρειάζεται εξατομικευμένη, ολιστική φροντίδα. Σε διεθνές επίπεδο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει αναγνωρίσει τον χρόνιο πόνο ως αυτόνομη νόσο μέσω της ταξινόμησης ICD-11, η οποία βρίσκεται ήδη σε ισχύ παγκοσμίως.
Στην Ελλάδα, παρότι το ICD-11 δεν έχει ακόμη ενσωματωθεί πλήρως στο εθνικό σύστημα υγείας, η επιστημονική κοινότητα υιοθετεί ολοένα και περισσότερο αυτή τη σύγχρονη προσέγγιση, αναγνωρίζοντας τον χρόνιο πόνο ως πολυδιάστατη και σύνθετη κατάσταση που απαιτεί ολιστική φροντίδα.
Η θεματολογία του συνεδρίου περιλάμβανε τη ζωή με ρευματικά νοσήματα, την επίδραση της εμμηνόπαυσης, τη σημασία της αποδοχής, της ψυχολογικής υποστήριξης και της συνέπειας στη θεραπεία, αναδεικνύοντας πως ο πόνος αποτελεί βαθιά ανθρώπινη εμπειρία που απαιτεί κατανόηση και ενσυναίσθηση. «Ο χρόνιος πόνος δεν είναι αόρατος. Ζητά να ακουστεί, να αναγνωριστεί και να αντιμετωπιστεί με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Η αποδοχή, η συνέπεια, η ενσυνειδητότητα, η κοινότητα και η ελπίδα είναι ο δρόμος προς μια ζωή με ποιότητα και φροντίδα. Ζούμε με τον πόνο, αλλά δεν είμαστε ο πόνος μας», τόνισε η Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Αντιρρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.), κυρία Καίτη Αντωνοπούλου.
Με αφορμή το συνέδριο, επισημάνθηκε ότι η ανακούφιση από τον πόνο αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και πως η Ελλάδα χρειάζεται εθνική στρατηγική για τον χρόνιο πόνο, με έμφαση στην εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας, την ενημέρωση του κοινού και την ενίσχυση των δομών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης.
Ειδήσεις σήμερα
Παχυσαρκία: Νέες οδηγίες από τον ΠΟΥ για τα φάρμακα GLP-1
Εμμηνόπαυση: Πόσο επηρεάζει τη ζωή των γυναικών με ρευματικά νοσήματα – Η ειδικός προτείνει λύσεις
Πηγή: www.ygeiamou.gr
