Τι έψαχνες Μπιλ Κλίντον στο βούρκο του Επστάιν;

Ένας άνθρωπος που έχει εργαστεί για χρόνια ως μπάτλερ στη Μύκονο, μου αφηγήθηκε μερικές από τις πιο ακραίες απαιτήσεις των επισκεπτών, στις πολυτελείς βίλες. Μερικές είναι τόσο ακραίες που φεύγουν από τα όρια της χυδαιότητας και πατούν στη χώρα της κτηνωδίας. Θα σας μεταφέρω μόνο ένα light περιστατικό. Πελάτης προερχόμενος από το Ντουμπάι απαίτησε να του φέρουν ένα εξωτικό πουλί για να κάνει έκπληξη στη συνοδό του. Το προσωπικό είχε κάποιες ενστάσεις, αλλά όταν εμφανίστηκε το μασούρι με τα μετρητά, οι αναστολές κάμφθηκαν.

Οι ιστορίες του μπάτλερ, που θα μπορούσαν να γίνουν ένα συναρπαστικό βιβλίο, ακούγονται γοητευτικές, όσο και αν είναι πλεγμένες από ξιπασιά. Διότι σου επιτρέπουν να στοχαστείς πάνω στην έκπτωση της ηθικής και της ανθρωπιάς από πράξεις ανθρώπων που έχουν τα πάντα.

Ακριβώς τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί και η δημοσιοποίηση των αρχείων Έπσταϊν. Η κίνηση αυτή δεν έγινε σε πολιτικό κενό. Αντιθέτως, παρουσιάστηκε με τρόπο που άφηνε εκτός κάδρου τον Ντόναλντ Τραμπ, ενώ στο προσκήνιο βρέθηκαν γνωστές φιγούρες της δημόσιας ζωής, με πρώτο και καλύτερο τον πρόεδρο Κλίντον. Τον βλέπουμε σε πισίνα, σε μπανιέρα με άγνωστο άτομο. Βλέπουμε και τον (πρώην) πρίγκιπα Άντριου ξαπλωμένο πάνω σε νεαρές κοπέλες.

Στο υλικό εμφανίζονται επίσης πρόσωπα όπως ο Ρίτσαρντ Μπράνσον, ο Μικ Τζάγκερ και ο Μάικλ Τζάκσον, σε στιγμές κοινωνικής συναναστροφής με τον Έπσταϊν  – εικόνες που από μόνες τους δεν συνιστούν απόδειξη εγκληματικής πράξης, αλλά φωτίζουν το πλέγμα σχέσεων ενός κόσμου όπου η εξουσία λειτουργεί χωρίς φραγμούς.

Ευλόγως, λοιπόν, ως απλός θνητός, στέκεσαι και απορείς. Τι ανάγκη είχαν όλοι αυτοί οι διάσημοι, πλούσιοι και πανίσχυροι άνθρωποι να καταφεύγουν στις υπηρεσίες του Έπσταϊν και της ιδιότυπης παιδικής χαράς για ενηλίκους; Είναι άνθρωποι που είχαν τα πάντα. Και μπορούσαν να πέφτουν κάθε βράδυ στο κρεβάτι τους με όποιο κορμί τους γεννούσε επιθυμία. Πώς γίνεται, ρε γαμώτο, να είσαι ο Κλίντον και να κυλιέσαι στον πολυτελή βούρκο του Έπσταϊν; Ήσουν πάντα τέτοιος άνθρωπος ή, όταν τα κατέκτησες όλα, βρέθηκες μπροστά στον τεράστιο τοίχο που υψώνει η πλήξη;

Η επιθυμία, λένε οι ψυχαναλυτές, γεννιέται πάντα από την έλλειψη. Από το «δεν έχω», το «δεν μπορώ», το «δεν επιτρέπεται». Όταν όμως κάποιος τα έχει όλα, τότε η επιθυμία δεν βρίσκει εμπόδιο για να αρθρωθεί. Και χωρίς εμπόδιο, νεκρώνεται. Και μένει η πλήξη. Δεν νιώθεις τίποτα. Και φτάνεις στα άκρα για να κουνηθεί η βελόνα
της ψυχικής έντασης. Δεν είναι τυχαίο ότι τέτοιες ιστορίες εκτυλίσσονται σε βίλες. Εκεί όπου η κοινωνία απουσιάζει και η επιτήρηση εξαφανίζεται. Όταν σβήνουν τα φώτα του πολιτισμού, τότε το ένστικτο ανάβει τις φωτιές του. Το βλέπεις, άλλωστε, σε καταγγελίες και ρεπορτάζ για πάρτι των υπερπλουσίων στο Ντουμπάι, όπου πίσω από τις κλειστές πόρτες η χλιδή συχνά μετατρέπεται σε ωμή βία.

Η δημοσιοποίηση των αρχείων του Έπσταϊν δεν εξυπηρετεί μόνο το πολιτικό και κοινωνικό κουτσομπολιό. Φωτίζει κάποιους από τους ισχυρούς του κόσμου όχι όπως
αυτοπαρουσιάζονται, αλλά όπως λειτουργούν όταν δεν τους βλέπει κανείς: χωρίς όρια, χωρίς φρένα, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς. Είσαι, ας πούμε, ο Κλίντον. Και στα 55 σου έχεις ζήσει τα πάντα, ανέβηκες εκεί που λίγοι έχουν φτάσει. Δεν είναι παράλογο να βρεθείς, μπουσουλώντας, στη στέρνα του Έπσταϊν. Γιατί έτσι αισθάνεσαι ότι ζεις. Βυθισμένος στην πλήξη είσαι, απλώς, ένας νεκρός που αναπνέει.

Πηγή: www.news247.gr