Ο Τσίπρας έπαθε, έμαθε και “βλέπει” το δυσκολότερο στόχο…

Στην πολιτική, όταν έχεις νικήσει και κυβερνήσει και φιλοδοξείς να το ξανακάνεις, πρέπει να κάνεις τουλάχιστον τρία πράγματα.

Πρώτον, να διδάσκεσαι από το παρελθόν. Για να μην ξαναπάθεις ό,τι έπαθες.

Δεύτερον, να το δείχνεις αυτό, ώστε να το βλέπουν όσοι σε ακούνε. Αυτό λέγεται αυτοκριτική. Και

Τρίτον, αφού τα κάνεις αυτά, να πας στην επόμενη φάση, που είναι το σήμερα και το αύριο. Δηλαδή, να πεις για το «δέον γενέσθαι».

Ο Αλέξης Τσίπρας με το βιβλίο του πέρασε από τα δύο πρώτα στάδια. Όσα γράφει εκεί δείχνουν ότι έχει διδαχθεί από το κυβερνητικό παρελθόν: του κόμματός του, των συνεργατών του και, φυσικά, του ίδιου. Το επιβεβαίωσε και με όσα είπε χτες το βράδυ. Και παρά τους ισχυρισμούς αντιπάλων και άσπονδων φίλων του περί του αντιθέτου, κάνει αυτοκριτική ουσίας, κάτι που ουδείς προκάτοχός του, πρώην πρωθυπουργός, έχει κάνει έως τώρα. Διότι τι άλλο από αυτοκριτική είναι η παραδοχή του ότι έκανε ατυχείς και λαθεμένες επιλογές συνεργατών; Και, κυρίως, τι άλλο από αυτοκριτική είναι το να παραδέχεσαι λάθη σε βασικές πλευρές της πολιτικής σου, την οποία υποχρεώθηκες να αναθεωρήσεις-και σωστά έπραξες- επί τα βελτίω;

Ο πρώην πρωθυπουργός με το βιβλίο του έκανε το αναγκαίο πρώτο βήμα, που είναι το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών του παρελθόντος.

Και στην εκδήλωση για την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου του επιχείρησε να πάει στο επόμενο στάδιο. Αυτό που αναμένουν τουλάχιστον όσοι βλέπουν θετικά την επάνοδό του σε πρώτο ρόλο στην ενεργό πολιτική.

Οι πολιτικοί καμιά φορά αδυνατούν ή αρνούνται να δουν ακόμα και τα αυτονόητα. Το είχε κάνει και ο Τσίπρας στην περίοδο της διακυβέρνησής του. Το ενθαρρυντικό είναι ότι το έχει συνειδητοποιήσει. Και το έδειξε με όσα είπε στη χτεσινή ομιλία του. Δύο αυτονόητα:

Πρώτον, περιέγραψε αυτό που συμβαίνει σήμερα στη χώρα: εξοντωτική ακρίβεια και εισοδήματα που δεν βγάζουν το μήνα, κρίση στέγης και διαφθορά.

Δεύτερον, δεν μάσησε τα λόγια του όσον αφορά το σύνολο της αντιπολίτευσης, μη εξαιρουμένου του δικού του(πρώην) κομματικού χώρου. Έχοντας το «γνώθι σαυτόν» και βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, δεν βαυκαλίζεται ότι μόνος του μπορεί «να νικήσει έστω με μια ψήφο διαφορά», όπως λέει, αυταπατώμενο, το ΠΑΣΟΚ. Ο Τσίπρας έχει συνειδητοποιήσει το «ουδείς μόνος του»(μπορεί να νικήσει). Γιατί κυριαρχεί ο κατακερματισμός και δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση και σχέδιο εξουσίας. Μόνο με συνολική ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου θα αποκτήσει υπολογίσιμο αντίπαλο η ΝΔ.

Αρκούν αυτά για να είναι πετυχημένη η επάνοδος Τσίπρα; Ουδείς μπορεί να το πει με βεβαιότητα. Ίσως χρειαστεί και κάτι άλλο, που είναι και το δυσκολότερο: να καταφέρει να «ξεκουνήσει» από τον καναπέ τους όσους- και είναι πολλοί- έμειναν, απογοητευμένοι, στο σπίτι τους στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις του 2023 και 2024.

Αυτό μπορεί να είναι το μεγάλο στοίχημα και του Τσίπρα και του συνολικού χώρου, που κάποτε ήταν πλειοψηφικός και παράταξη εξουσίας. Αυτός ο χώρος δεν εξαφανίστηκε. Υπάρχει, αλλά είναι πολυδιασπασμένος, απογοητευμένος, παραδομένος σε ένα είδος μοιρολατρίας. Αυτά συντηρούν το αντιπολιτευτικό τέλμα και ευνοούν μόνο τη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη.

Ο Τσίπρας το έχει συνειδητοποιήσει και το λέει ανοιχτά και καθαρά. Ξέρει ποιος είναι ο στόχος. Για να το πούμε με ποδοσφαιρικούς όρους, ξέρει πού είναι τα γκολπόστ. Μένει να αποδείξει ότι μπορεί και να στείλει εκεί τη μπάλα…

Πηγή: www.news247.gr