Μητσοτάκης: “Η άθληση δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη για όλους μας”
Με μέλη της δρομικής κοινότητας, που μέσα από την άσκηση και τους αγώνες αντοχής έχουν καταφέρει να πετύχουν τον δικό τους, προσωπικό «άθλο», ξεπερνώντας προκλήσεις και δημιουργώντας θετικά πρότυπα για την κοινωνία συναντήθηκε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, στο Μέγαρο Μαξίμου, ενόψει του 42ου Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας.
«Χαίρομαι πάρα πολύ που κάνουμε αυτή τη συνάντηση. Διάβαζα τις ξεχωριστές σας ιστορίες και τις βρήκα τόσο συγκινητικές και την καθεμία πολύ μοναδική. Και πράγματι, μόνο που διάβαζα γι’ αυτά τα οποία κάνετε πήρα πολύ μεγάλη δύναμη. Γιατί κι εγώ είμαι ένας άνθρωπος που αγαπώ πολύ τον αθλητισμό και πολλές φορές μέσα από την άθληση έβρισκα κι εγώ τη δική μου προσωπική διέξοδο σε δυσκολίες.
Αλλά νομίζω αυτό το οποίο έχετε πετύχει ο καθένας και η καθεμία ξεχωριστά είναι πολύ σημαντικό και ήθελα να κάνουμε αυτή τη συνάντηση, να μοιραστείτε μαζί μας τις δικές σας εμπειρίες και να στείλουμε ένα ευρύτερο μήνυμα για τη δύναμη όχι μόνο του αθλητισμού, αλλά και τη δυνατότητα που τελικά έχουμε ως άνθρωποι, με τη σωστή προσέγγιση στα πράγματα, να ξεπερνάμε και τις μεγαλύτερες δυσκολίες», ανέφερε ο Πρωθυπουργός κατά την έναρξη της συζήτησης.
Οι μαραθωνοδρόμοι διηγήθηκαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη τις προσωπικές τους ιστορίες, πώς ήρθαν σε επαφή με τον αθλητισμό, το όφελος που είδαν στη ζωή τους, βιώματα από αγώνες στους οποίους μετείχαν αλλά και πώς αξιοποιούν την άθληση για να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.
«Για εμένα το τρέξιμο είναι όπως η ζωή. Όσες ανηφόρες και αν έρχονται μαθαίνουμε να τις ανεβαίνουμε βάζοντας το ένα πόδι μπροστά από το άλλο. Γνώρισα τα όριά μου, κατάφερα να τα ξεπεράσω, με έκανε να νιώσω πολλή αυτοπεποίθηση με τον εαυτό μου, να νιώσω ξανά δυνατή», εξομολογήθηκε η ιατρός του ΕΣΥ από την Κέρκυρα Σοφία Χυτήρη, εξηγώντας πώς την ωφελεί ο αθλητισμός να αντιμετωπίσει δύο προβλήματα υγείας που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει, αυτοάνοσο νόσημα και καρκινοπάθεια.
«Έχει γίνει τρόπος ζωής και πραγματικά είναι για εμένα κάτι το οποίο πλέον δεν μπορώ να γυρίσω πίσω. Μου έδωσε τη ζωή μου πίσω, το τρέξιμο. Ο μαραθώνιος είναι σαν τη ζωή. Δηλαδή, ανεβαίνεις, κατεβαίνεις. Έχει τη ζάχαρη και το αλάτι, που λέμε», ανέφερε ο Νίκος Παγιαυλάς, τονίζοντας πόσο άλλαξε η ζωή του όταν αποφάσισε να αντιμετωπίσει την παχυσαρκία χάνοντας 70 κιλά και σταματώντας το κάπνισμα μέσα από την άθληση. Και ήδη ο Νίκος Παγιαυλάς έχει τρέξει αρκετούς μαραθωνίους.
«Αν μπορώ να πω ότι πρεσβεύω κάτι, πρεσβεύω τη διά βίου άθληση, αυτή είναι η φιλοσοφία μου γενικότερα, και σαν προπονητής. Θεωρώ ότι η άθληση δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη. Ανάγκη για όλους μας, ανεξάρτητα τι σέρνει ο καθένας. Όπως λέω, όλοι έχουμε έναν μικρό ή μεγάλο γολγοθά πίσω μας», επισήμανε ο Κώστας Χουβαρδάς, ο οποίος ασχολείται με τον αθλητισμό από τα παιδικά του χρόνια και πλέον είναι προπονητής. «Όταν στέκομαι στη γραμμή της εκκίνησης, του Μαραθωνίου πάντα αντιμετωπίζω με σεβασμό είτε τον πρώτο είτε τον τελευταίο, γιατί θεωρώ ότι ο καθένας κάνει την υπέρβασή του, ο Μαραθώνιος δεν είναι απλό πράγμα», υπογράμμισε ο Κώστας Χουβαρδάς, ο οποίος έχοντας τρέξει 7 μαραθωνίους σε 7 εβδομάδες σε χρόνο κάτω από 3 ώρες έχει το δικό του ρεκόρ στο βιβλίο Γκίνες.
Το βασικότερο μήνυμα το οποίο θα ήθελα να βγάλουμε όλοι μας μέσα από τις προσωπικές μας διαδρομές και ιστορίες είναι αυτό που είπες, είναι η διά βίου άθληση, όπου ο καθένας βρίσκει κάτι το οποίο αγαπάει. Η απόφαση του να σηκωθείς από τον καναπέ και να κάνεις κάτι, γιατί πάντα έχεις μία επιλογή, όλοι έχουμε επιλογές για το πώς διαχειριζόμαστε τον χρόνο μας, όσο σφιχτά κι αν είναι τα προγράμματά μας πάντα μπορούμε να βρίσκουμε κάποιο χρόνο για τον εαυτό μας», σχολίασε ο Πρωθυπουργός. «Και αυτό που είναι καλό για τον εαυτό μας είναι κατά κανόνα καλό και για τους γύρω μας. Δηλαδή, όταν εμείς αισθανόμαστε καλά θα είμαστε και καλύτεροι στη δουλειά μας, θα είμαστε νομίζω και πιο συνεπείς και στην οικογένειά μας. Αυτός ο προσωπικός χρόνος είναι υπερπολύτιμος», προσέθεσε.
«Είναι η “δύναμη του μπορώ”, που λέμε τόση ώρα, για να μην εγκαταλείπεις τα όνειρά σου και να συνεχίσεις, παρόλα τα προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν και οτιδήποτε έχεις πίσω στο μυαλό σου, ότι πάντα μπορείς να τρέχεις και να ασχολείσαι με αυτό που αγαπάς και να μην τα παρατάς ποτέ», είπε η Μαρία Στέλλα Ξενάκη που κάποια στιγμή στη ζωή της ένιωσε την ανάγκη να τρεξει μεγάλες αποστάσεις καταφέρνοντας να τερματίσει το Σπάρταθλο (απόσταση μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης).
«Το μήνυμά μου είναι ότι γενικά πάντα υπάρχουν δυσκολίες στη ζωή μας. Για κανέναν τίποτα δεν είναι εύκολο. Νομίζω, θέλει, ο καθένας να κάνει μια συνεχή προσπάθεια. Να μην τα παρατάει. Θέλει πειθαρχία, σχεδιασμό, όχι στην τύχη πράγματα. Υπάρχουν και πολλοί άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτές τις περιπτώσεις. Και είναι πολύ σημαντικό να έχεις ανθρώπους γύρω σου που σε στηρίζουν. Και πιστεύω ότι ο καθένας γενικά μπορεί να καταφέρει αρκετά πράγματα, αρκεί να το βάλει στο μυαλό του», επισημανε ο Ιωάννης Δημόπουλος, ο οποίος κατάφερε να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα υγείας και είναι πλέον δρομέας και προπονητής μαραθωνίου και υπεραποστάσεων.
Η Κατερίνα Κατόπη εξιστόρησε ότι τρέχει μαραθώνιο, συνδυάζοντάς τον με συγκέντρωση χρημάτων (fundraising) για κοινωνικούς σκοπούς όταν βρίσκεται στο εξωτερικό, ενώ στην Αθήνα τρέχει με την ομάδα της πρωτοβουλίας «Τρέξε μαζί μου». «Τον Μαραθώνιο της Αθήνας τον κάνω μόνο με παιδιά τα οποία έχουν κάποιο θέμα και τρέχουμε παρέα. Για αυτούς που δεν μπορούν. Όταν είμαι στο εξωτερικό συνήθως κάνω fundraise για κάποιο σκοπό. Είναι πολύ ωραίο να μπορείς να βοηθάς κάποιον όταν το κάνεις αυτό», ανέφερε και συνέχισε: «Η χαρά που πήρα την πρώτη φορά που έτρεξα με ένα αμαξίδιο από το Μαραθώνα στην Αθήνα… Έκλαιγα σε όλη τη διαδρομή. Αυτά τα οποία μας έλεγε ο κόσμος και όταν βλέπεις μετά τη χαρά των παιδιών με τα οποία τρέχεις… Και μόνο για αυτό λες, “δεν πειράζει να έχω καταπονηθεί, θα συνεχίσω».
Κάθε φορά που σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να τρέχεις σπρώχνοντας και ένα αμαξίδιο, πραγματικά υποκλίνομαι
Ο Γρηγόρης Σκουλαρίκης, προπονητής και δρομέας από ένστικτο όπως είπε, διηγήθηκε πως ξεκίνησε να τρέχει με την κόρη του «για την ευαισθητοποίηση για το σύνδρομο down, να βοηθήσουμε όλα τα παιδιά με αναπηρίες να είναι εκεί έξω. Έπαιρνα πάρα πολλά μηνύματα, και πριν και μετά τον αγώνα, από γονείς και φίλους γονέων που είχαν παιδιά με αναπηρία και πραγματικά με λύπη διαπίστωνα ότι υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά τα οποία λόγω της προκατάληψης μένουν μέσα στο σπίτι, ίσως και για λόγους υποδομών, μαζί. Όλη αυτή η ιστορία, θεωρώ, βοήθησε πάρα πολύ κόσμο να αφήσει έξω τις προκαταλήψεις, αλλά να βρει αφορμές για να βγει έξω», τόνισε.
Είπε ακόμη ότι η δημοσιότητα αλλά και η δική του ενασχόληση με τον αθλητισμό έφεραν προτάσεις για διοργανώσεις αγώνων με περισσότερες ευκαιρίες για τα άτομα με αναπηρία, ομάδες με περισσότερη ευαισθητοποίηση και υποδομές για να μπορέσουν τα άτομα με αναπηρία να τρέξουν. «Οπότε, τα τελευταία δύο-τρία χρόνια θα έλεγα ότι έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα πλέγμα διοργανώσεων και ομάδων σε όλη την Ελλάδα, που δίνει ακόμα περισσότερες αφορμές στα άτομα με αναπηρία», σημείωσε ο Γρηγόρης Σκουλαρίκης.
«Για εμένα η μεγαλύτερη σημασία αυτών των δράσεων είναι η ορατότητα. Και το γεγονός πια ότι η κοινωνία έχει μια διαφορετική αντίληψη. Δεν είμαστε ακόμα εκεί που θέλουμε να είμαστε ως προς τις προκαταλήψεις και ως προς τη συμπερίληψη, αλλά έχω σαφώς την αίσθηση ότι βαδίζουμε στη σωστή κατεύθυνση», παρενέβη ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
«Κάθε φορά που σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να τρέχεις σπρώχνοντας και ένα αμαξίδιο, εγώ πραγματικά υποκλίνομαι. Αλλά μπορώ να φανταστώ τη δύναμη που παίρνει κανείς και την ενέργεια βλέποντας τη χαρά του δρομέα, που κάποιος βλέπει εκείνη τη στιγμή ότι νοιάζεται κάποιος άλλος για αυτόν, και τον κόσμο, βέβαια, ο οποίος αγκαλιάζει πάντα με πολύ μεγάλη αγάπη όλες αυτές τις δράσεις», προσέθεσε.
«Έχουμε προσπαθήσει από το ’19 να έχουμε μια ολιστική προσέγγιση στα θέματα των ατόμων με αναπηρία. Και η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς παρά μόνο υπό τον συντονισμό του Γραφείου του Πρωθυπουργού, γιατί όλες οι δράσεις απαιτούν συντονισμό πολλών διαφορετικών Υπουργείων. Και νομίζω ότι έχουμε κάνει αρκετά βήματα στη σωστή κατεύθυνση. Θα ήταν και μια παρακαταθήκη στη μνήμη της μητέρας μου, η οποία μιλούσε με θάρρος για τα δικά της κινητικά προβλήματα. Και είχε δώσει αγώνα σε μια εποχή όπου, δυστυχώς, οι προκαταλήψεις ήταν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς την ενεργό συμμετοχή των άμεσα εμπλεκόμενων», υπογράμμισε ο Πρωθυπουργός.
Με το σκεπτικό αυτό πήρε την πρωτοβουλία, μαζί με άλλους γονείς, να συστήσουν την ομάδα «Τρέξε μαζί μου» ο Αχιλλέας Τσαλκιτζίδης, ο οποίος επίσης τρέχει μαραθώνιο μαζί με παιδιά με αναπηρία. Τα τελευταία χρόνια τρέχει με τον Γιάννη, με τον οποίο βρέθηκαν μαζί στη συζήτηση με τον Πρωθυπουργό.
«Νιώθω ιδιαίτερη υπερηφάνεια γι’ αυτό. Γιατί είμαι αυτός που ξεκίνησα να δώσω αλλά ειλικρινά αυτά που παίρνω είναι δεκαπλάσια και πολλαπλάσια. Και αυτό είναι το μήνυμα το οποίο θέλουμε να μεταφέρουμε σε όλη την κοινωνία: ότι πρέπει να μάθουμε να προσφέρουμε, να μην περιμένουμε για ό,τι προσφέραμε να πάρουμε και από εκεί και πέρα η ζωή είναι σίγουρο ότι θα μας τα δώσει όλα αυτά πολλαπλάσια. Η κοινωνία μας θα γίνει πολύ καλύτερη εάν έρθει η ώρα που δεν θα χρειάζεται να κάνουμε άλλο κουβέντες για την αναπηρία, που πλέον θα είναι δεδομένη μέσα στην κοινωνία», ανέφερε ο Αχιλλέας.
«Με έχει συγκινήσει τόσο πολύ η ιστορία σου, έχω ακούσει για εσένα, γιατί η αίσθησή μου ήταν ότι έτρεχες με συγγενή σου. Όταν είδα ότι το έκανες για έναν άνθρωπο με τον οποίον δεν έχεις σχέση αίματος, το βρήκα διπλά και τριπλά δυνατό, διότι ξέρεις τελικά είναι αυτές οι μικρές καθημερινές ιστορίες αλληλεγγύης και ενός, θα έλεγα, αλτρουισμού ο οποίος δεν είναι ανταποδοτικός», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
«Πραγματικά αυτό που κάνετε σήμερα τιμά όλους τους μαραθωνοδρόμους της χώρας μας αλλά και ευρέως. Δεν νομίζω ότι άλλος Πρωθυπουργός χώρας έχει συναντήσει απλούς μαραθωνοδρόμους. Μας δίνετε μεγάλη δύναμη», ανέφερε για την πρωτοβουλία του Κυριάκου Μητσοτάκη η μαραθωνοδρόμος, πρωταθλήτρια δρόμων αντοχής Μαρία Πολύζου.
«Όταν τρέχεις Μαραθώνιο πραγματικά βλέπεις πόσες δυνάμεις έχεις μέσα σου. Κάθε φορά γίνεται παιχνίδι με το μυαλό σου. Πραγματικά, το μεγαλύτερο σαμποτάζ το κάνει το μυαλό μας, είναι απίστευτο, και εκεί είναι που πρέπει να νικήσεις. Πρώτα νικάς όχι την κούραση, πρώτα έρχεται το μυαλό που σου βάζει αρνητικές ενέργειες και μετά είναι η κούραση, που μπορεί και να μην σε πιάσει τελικά κούραση», υπογράμμισε η Μαρία Πολύζου, που διατηρεί το πανελλήνιο ρεκόρ γυναικών και το ρεκόρ στην κλασική διαδρομή.
«Ο Αυθεντικός Μαραθώνιος είναι μοναδικός, εξ ορισμού. Και νομίζω ότι κάθε χρόνο θα γίνεται και καλύτερος. Δεν βοηθάει ότι δεν είναι ο ευκολότερος, αλλά αυτό αυξάνει και την πρόκληση για οποιονδήποτε θέλει να τον τρέξει. Εγώ έχω πολλούς φίλους οι οποίοι έρχονται τώρα από το εξωτερικό, θα τον τρέξουν πρώτη φορά και βλέπω. Γιατί δεν είναι η μέρα, είναι η προετοιμασία, η απόφαση ότι “θέλω να κάνω αυτό” -το είπατε πριν-, η στοχοθεσία, ο προγραμματισμός, η πειθαρχία.
Όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά τα οποία είναι απαραίτητα για την επιτυχία στη ζωή και κυρίως χαρακτηριστικά τα οποία θέλουμε να εμφυσήσουμε και στα νέα παιδιά, ώστε να τα πάρουμε από τις οθόνες των κινητών και να τα βγάλουμε έξω, να αγαπήσουν την άθληση», τόνισε ο Πρωθυπουργός.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε τον Μαραθώνιο της Αθήνας «μια γιορτή, μια ευκαιρία να προβάλουμε τη χώρα, να φέρουμε κόσμο. Για εμένα το μεγαλύτερο είναι η χαρά ότι θα λες κάποτε ότι “πήγα και έτρεξα το Μαραθώνιο της Αθήνας”, να το ξανακάνεις. Άρα, αυτό νομίζω ότι για όσους το κάνουν είναι αναντικατάστατη εμπειρία», προσέθεσε, και απευθυνόμενος στους δρομείς επισήμανε:
«Θέλω πραγματικά να σας ευχαριστήσω που μοιραστήκατε αυτές τις ωραίες προσωπικές ιστορίες, γιατί ο καθένας και η καθεμιά τρέχει ή αθλείται για τον δικό του λόγο. Και αν μπορέσει κανείς να συνδυάσει αυτή την άθληση με σημαντικές στιγμές στη ζωή του, όπως το κάνατε, λέγοντας ότι “όχι, δεν θα το βάλω κάτω, δεν θα με κρατήσει αυτό το πράγμα πίσω”. Το εύκολο είναι να παραδοθείς στο πρόβλημα ή να ζεις στη σκιά των φόβων σου. Είναι βολικό. Αλλά το να τους κοιτάξεις κατάματα και να πεις “όχι, εγώ θα το δοκιμάσω και όπου με πάει, όπου μπορέσω”, είναι πολύ ωραίες ιστορίες αυτές.
Και επειδή ζούμε γενικά σε μια κοινωνία και σε μια εποχή όπου ο κυνισμός περισσεύει, δυστυχώς και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο αθλητισμός μάς βγάζει κατά κανόνα τα καλύτερα συναισθήματά μας. Πολλές φορές η τεχνολογία είναι πάρα πολύ χρήσιμη αλλά μερικές φορές αισθάνομαι ότι η εμπλοκή μας με τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται ο δημόσιος διάλογος μάλλον βγάζει τα χειρότερα αισθήματά μας ή τουλάχιστον αυτά φαίνονται να επιβραβεύονται από τους αλγόριθμους του διαδικτύου. Όχι οι θετικές ιστορίες.
Άρα, νομίζω ότι γενικά σε μια κοινωνία -δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα- όπου ο κυνισμός, η μισαλλοδοξία, η “γκριζίλα” περισσεύει, το να έχουμε θετικές ιστορίες, δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο. Οπότε εγώ να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ που ήρθατε σήμερα».
Πηγή: www.news247.gr
