Λιόν… σε ελεύθερη πτώση: Ζημίες 200 εκατ. ευρώ, χρέη-φαντάσματα και ο λογαριασμός του Τέξτορ

Αν κάποτε η Λιόν ήταν το case study κάθε ευρωπαϊκού club για το πώς στήνεις ισχυρή ακαδημία, οικονομική σταθερότητα και κυριαρχία εντός συνόρων, σήμερα μοιάζει με club-προειδοποίηση. Επτά συνεχόμενα πρωταθλήματα στα 00s, μόνιμη παρουσία στο Champions League, οικονομικό μοντέλο υποδειγματικό. Κι όμως, το 2024-25 έκλεισε με ζημίες που ξεπερνούν τα 200 εκατ. ευρώ, τις μεγαλύτερες στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου, και με έναν υποβιβασμό σε Ligue 2 που αποφεύχθηκε στο παρά πέντε μέσω έφεσης.

Το οικονομικό σοκ είναι απόρροια του συμπτώματος μιας γαλλικής αγοράς τηλεοπτικών δικαιωμάτων που συρρικνώνεται επικίνδυνα, μιας λογιστικής ασφυξίας που επιδεινώνεται από τα factoring deals του Τζον Τέξτορ και ενός ισολογισμού που χάνει αίμα γρηγορότερα κι από melting ice caps, όπως θα έλεγε ένας Gen Z οικολόγος.

Η τηλεοπτική κατάρρευση και το φαινόμενο CVC

Τα έσοδα της Λιόν εκτός μεταγραφών κατρακύλησαν στα 162,6 εκατ. ευρώ, πτώση 38% από την προηγούμενη χρονιά. Το συνολικό τζίρο μειώθηκε κατά 24%, με τα έσοδα media και marketing να πέφτουν από τα 95,4 στα 45,7 εκατ. ευρώ. Η Ligue 1, που αναγκάστηκε να στήσει δική της streaming πλατφόρμα όταν το deal με DAZN κατέρρευσε, βυθίζει τα clubs σε ακόμη πιο θολά νερά. Και κάπου ανάμεσα, η CVC εισπράττει το ποσοστό της από το συνολικό pool, αφήνοντας τις ομάδες με μικρότερο κομμάτι από μια ήδη συρρικνωμένη πίτα.

Ούτε η εντυπωσιακή άνοδος στα εισιτήρια –42,8 εκατ. ευρώ από 33,9– ήταν αρκετή. Όταν ένας σύλλογος του μεγέθους της Λιόν δεν συμμετέχει στο Champions League, η οικονομική αιμορραγία μοιάζει αναπόφευκτη.

Τα χρέη-φαντάσματα και ο λογαριασμός Τέξτορ

Κι αν όλα αυτά αρκούσαν για να κάνουν τη σεζόν εφιαλτική, η δημοσίευση των οικονομικών της Eagle Football Group αποκάλυψε το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος: ο Τέξτορ άφησε πίσω του έναν μηχανισμό με χρέη που πολλαπλασιάζονται.

Τα ταμειακά διαθέσιμα της Λιόν έπεσαν από τα 129,4 στα 61,6 εκατ. ευρώ. Το χρέος από μεταγραφές ανέβηκε στα 145 εκατ. ευρώ. Κι όμως, η πιο σουρεαλιστική πτυχή αφορά πέντε παίκτες της βραζιλιάνικης Μποταφόγκο (επίσης ιδιοκτησίας Τέξτορ): Ίγκορ Ζεζούς, Λουίς Ενρίκε, Τιάγκο Αλμάδα, Ζαΐρ Κούνια και Τζέφερσον Σαβαρίνο. Παίκτες που αποκτήθηκαν… αλλά δεν έπαιξαν ποτέ στη Λιόν. Οι μεταγραφές δεν καταχωρήθηκαν ποτέ στην LFP λόγω ban, οι αθλητές δεν φόρεσαν τη φανέλα ούτε για φωτογράφιση, αλλά η αγορά έγινε.

Το αποτέλεσμα; Λιόν να παραλαμβάνει επιστολές υπενθύμισης από την MCCP Investment Partners για αποπληρωμή 120 εκατ. ευρώ που αφορούν παίκτες οι οποίοι δεν πέρασαν καν από το «Groupama Stadium». Σε μια πικρή ειρωνεία, δύο εξ αυτών κατέληξαν στη Νότιγχαμ Φόρεστ σε… τιμές ευκαιρίας.

Η εξήγηση βρίσκεται στα περίφημα factoring deals του Τέξτορ: αντάλλαξε μελλοντικά έσοδα της Λιόν με άμεση ρευστότητα περίπου 100 εκατ. ευρώ. Όταν όμως το factoring προϋποθέτει ότι ο οφειλέτης είναι η ίδια η Λιόν, τότε ο λογαριασμός γυρίζει όπως το boomerang. Όχι εκεί που το έστειλες, αλλά στο κεφάλι σου.

Με Κανγκ στο… ναρκοπέδιο

Από τον Ιούλιο, η Μισέλ Κανγκ ανέλαβε την προεδρία, με τον Τέξτορ να απομακρύνεται από την καθημερινή διοίκηση. Η Κανγκ, που ελέγχει το 52% της γυναικείας ομάδας, διαθέτει εμπειρία, τεχνοκρατική προσέγγιση και φήμη για επιτυχημένα rebuilds. Αλλά η πρόκληση αυτή δεν μοιάζει με καμία άλλη. Το περιβάλλον στη Ligue 1 είναι ρευστό, τα τηλεοπτικά έσοδα προβλέπονται να πέσουν ακόμη περισσότερο την επόμενη χρονιά, και η αγορά δεν προσφέρει σταθερά σημεία στήριξης.

Στο χορτάρι, η ομάδα του Πάουλο Φονσέκα βρίσκεται στην έκτη θέση και συνεχίζει στην Ευρώπη με προοπτικές. Αλλά ούτε η Ευρώπη ούτε η αγωνιστική εικόνα αρκούν όταν ο ισολογισμός μοιάζει με παλιό γαλλικό μελόδραμα.

Καμπανάκι για όλη την Ευρώπη

Αν ένας οργανισμός με ακαδημία-πρότυπο, με φανέλα βαριά, με ιστορία πρωταθλητισμού και με έναν από τους πιο οργανωμένους μηχανισμούς marketing στη Γαλλία καταλήγει έτσι, τότε πόσο θωρακισμένες είναι οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές ομάδες; Η Λιόν δεν είναι μια εξαίρεση. Είναι η πρώτη απεικόνιση του τι συμβαίνει όταν η τηλεοπτική αγορά κάθε χώρας βυθίζεται, το financial gap μεγαλώνει και το πολυιδιοκτησιακό μοντέλο παίζεται στα ζάρια.

Θα σωθεί η Λιόν; Πιθανότατα. Έχει ιστορικό εκτόπισμα, έχει κοινό, έχει εμπορική δύναμη. Αλλά θα επιστρέψει εκεί που ήταν; Όχι άμεσα…

Πηγή: www.mononews.gr