Η Κοβέσι και η μεγάλη ευθύνη που πάει να “ξεχαστεί”…
Μέσα στον καταιγισμό των γεγονότων και τις εκατέρωθεν πολιτικές σκοπιμότητες καμιά φορά υποβαθμίζεται ή και χάνεται η ουσία. Την οποία ήρθε να μας υπενθυμίσει μια μικρή φράση από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου της ευρωπαίας εισαγγελέως: «Η τραγωδία θα είχε αποφευχθεί, αν το έργο είχε εκτελεστεί σωστά», είπε η Λάουρα Κοβέσι.
Η τραγωδία είναι τα Τέμπη. Και το έργο είναι η περιβόητη Σύμβαση 717, δηλαδή το σύστημα σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης που έπρεπε να υπάρχει στο σιδηροδρομικό δίκτυο.
Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια για τα Τέμπη, η οποία τείνει να ξεχαστεί. Και αυτή είναι η ουσία της υπόθεσης. Δεν είναι η εύρεση ή μη εύφλεκτών υλικών(το περίφημο «ξυλόλιο»), ούτε το «μπάζωμα» που επακολούθησε.
Το δυστύχημα συνέβη επειδή δύο τρένα συγκρούστηκαν κινούμενα στην ίδια γραμμή. Γι’ αυτό σκοτώθηκαν οι 57 άνθρωποι. Αυτό ήταν το εγκληματικό λάθος που έγινε.
Για το οποίο έχει ευθύνη ο μοιραίος σταθμάρχης και οι δικαστές θα του την καταλογίσουν. Όμως, το ανθρώπινο λάθος, πίσω από το οποίο επιχείρησε να κρυφτεί η κυβέρνηση, είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή, ίσως και η μεγαλύτερη, είναι ότι δεν υπήρχε το σύστημα τηλεδιοίκησης, το οποίο θα εξουδετέρωνε το ανθρώπινο λάθος και οι άνθρωποι σήμερα πιθανότατα θα ζούσαν.
Η αλήθεια αυτή δεν αναδείχτηκε για πρώτη φορά χτες από την ευρωπαία εισαγγελέα. Κάθε άλλο.
Μάλιστα, ο ανακριτής της Λάρισας την είχε αναδείξει εδώ και ενάμιση χρόνο, επικαλούμενος τις διώξεις που είχε ασκήσει η ευρωπαϊκή εισαγγελία για το έργο αυτό. «Εάν η Σύμβαση 717/14 είχε εγκαίρως και στα αρχικά συμβατικά πλαίσια ολοκληρωθεί και είχαν παραδοθεί και λειτουργούσαν τα σχετικά συστήματα ασφαλείας-ελέγχου της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας, θα αποφευγόταν μετά βεβαιότητας η επέλευση του δυστυχήματος…», αναφέρει ο ανακριτικό έγγραφο.
Αλλά και το πολύκροτο πόρισμα του κρατικού οργανισμού (ΕΟΔΑΣΑΜ), που είχε συσταθεί για την έρευνα του δυστυχήματος, στο ίδιο συμπέρασμα κατέληγε: Αν είχε εκτελεστεί η Σύμβαση 717(τηλεδιοίκηση), πιθανότατα η τραγωδία δεν θα είχε συμβεί.
Όμως, αυτό το καταλυτικό στοιχείο υποβαθμίστηκε μέσα στον ορυμαγδό των αποκαλύψεων και πολιτικών συγκρούσεων. Η συζήτηση μετατοπίστηκε στα αίτια της «πυρόσφαιρας» και στο «μπάζωμα». Αλλά πίσω από αυτά σχεδόν υποβαθμίστηκαν ή «εξαφανίστηκαν» οι ευθύνες των πολιτικών προσώπων.
Και γι’ αυτήν την εξέλιξη δεν έχει ευθύνη μόνο η κυβέρνηση, αλλά και όσοι προσανατόλισαν, σχεδόν μονοδιάστατα, την έρευνα στο «ξυλόλιο» και στο «μπάζωμα». Αυτό διευκόλυνε τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του να αποφύγουν την ουσία, δηλαδή το θεμελιώδες ερώτημα: γιατί δεν εκτελέστηκε το έργο και το δίκτυο δεν είχε τηλεδιοίκηση, η οποία θα απέτρεπε την τραγωδία;
Αυτή είναι η πρώτη και μεγάλη ευθύνη και της σημερινής κυβέρνησης. Η οποία, για να την αποσείσει, «πάτησε» πάνω στα δευτερεύοντα και με την προπαγάνδα κατάφερε να σπείρει τη σύγχυση, με αποτέλεσμα να μη διερευνηθούν οι βαριές ευθύνες μελών της. Ο τότε αρμόδιος υπουργός, που διαβεβαίωνε ότι «διασφάλιζε την ασφάλεια» στα τρένα, θα ελεγχθεί μόνο για ένα πλημμέλημα…
Πηγή: www.news247.gr
