F1 Μεξικό, ελεύθερα: Ταχύτερος ο Φερστάπεν

Αυτοκίνητο & Μεταφορές•25 Οκτωβρίου 2025 στις 10:19•4′ ανάγνωση

O Μαξ Φερστάπεν ως όφειλε παραχώρησε την θέση του στον νεαρό Άρβιντ Λίντμπλαντ στην 1^η περίοδο ελεύθερων δοκιμών αλλά συμμετείχε κανονικά στη 2^η όπου και σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο ημέρας.

Έτσι έκανε σαφείς τις προθέσεις του για το Σαββατοκύριακο, στο αυτοκινητοδρόμιο Hermanos Rodriguez. Ο οδηγός της Red Bull Racing κατέγραψε καλύτερο χρόνο 1’17’’392, με τον Σαρλ Λεκλέρ της Ferrari, τον ταχύτερο της πρώτης περιόδου δοκιμών (FP1), να ακολουθεί με δεύτερο καλύτερο χρόνο, μόλις 0’’153 πιο αργό. Ο Κίμι Αντονέλι, δεύτερος στο FP1 για τη Mercedes, ήταν ο τρίτος ταχύτερος, 0’’174 πίσω από τον Ολλανδό. Οι άλλοι δύο διεκδικητές του τίτλου, ο Λάντο Νόρις και ο Όσκαρ Πιάστρι με τις McLaren, τερμάτισαν την ημέρα στην τέταρτη και δωδέκατη θέση αντίστοιχα. Ο Νόρις έμεινε έξω στην πρώτη περίοδο, ο Πιάστρι επικεντρώθηκε σε προσομοιώσεις αγώνα και αμφότεροι μετά το τέλος των δοκιμών ήταν ικανοποιημένοι από το μονοθέσιο και αισιόδοξοι για τη συνέχεια.

Εννιά νέοι οδηγοί, αριθμός ρεκόρ, έλαβαν μέρος στο FP1: ο Φρέντερικ Βέστι (Mercedes), ο Πατρίσιο Ο’Γουόρντ (McLaren), ο Αγιούμου Ιβάσα (Racing Bulls), ο Αντόνιο Φουόκο (Ferrari), ο Λουκ Μπράουνινγκ (Williams), ο Πολ Άρον (Alpine), ο Ρίο Χιρακάουα (Haas), ο Τζακ Κρόουφορντ (Aston Martin) και ο Άρβιντ Λίντμπλαντ (Red Bull Racing). Ο τελευταίος ήταν ο ταχύτερος της παρέας, καταλαμβάνοντας την έκτη θέση. Μόνο η Sauber χρησιμοποίησε τους δύο κανονικούς οδηγούς της στην πρώτη ώρα δοκιμών. Οι πρωτάρηδες οδηγοί και οι πιο έμπειροι συνάδελφοί τους κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τις συνήθεις προκλήσεις της πίστας του Μεξικού, που σχετίζονται με το υψόμετρο: μειωμένη αεροδυναμική πίεση (downforce), χαμηλή πρόσφυση λόγω της βρώμικης επιφάνειας και θερμοκρασίες πίστας 6 βαθμούς υψηλότερες σε σχέση με πέρυσι.

Οι Χατζάρ, Οκόν και Χούλκενμπεργκ επέλεξαν να ξεκινήσουν με τη μέση γόμα, ενώ οι υπόλοιποι χρησιμοποίησαν τη σκληρή. Ενώ η C2 (σκληρή) έκανε το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς στην πρώτη περίοδο, καθώς οι ομάδες ήταν απρόθυμες να χρησιμοποιήσουν τις πιο μαλακές γόμες όσο η πίστα ήταν «πράσινη» (βρώμικη), στο τέλος της ημέρας ήταν η μέση γόμα C4 που ολοκλήρωσε τους περισσότερους γύρους (37% του συνόλου), καθώς οι ομάδες τη χρησιμοποίησαν για να αξιολογήσουν τον ρυθμό τους σε μεγάλες αποστάσεις.

Η μαλακή γόμα, την οποία χρησιμοποίησαν όλοι οι οδηγοί για να σημειώσουν τους καλύτερους χρόνους τους, έκανε το 34% της δουλειάς, με την C2 (Σκληρή) να κάνει το υπόλοιπο. Όπως συμβαίνει πάντα στο Μεξικό ότι οι χρόνοι των γύρων θα μειωθούν σημαντικά τις επόμενες δύο ημέρες καθώς η πίστα θα «στρώνεται» (θα καθαρίζει και θα αποκτά πρόσφυση). Απομένει ακόμα αρκετός δρόμος για να πλησιάσουμε τον χρόνο της pole position του Κάρλος Σάινθ το 2024 με τη Ferrari, που ήταν 1’15’’946.

Αξίζει να τονιστεί πως το επίπεδο πρόσφυσης της πίστας είναι από τα χαμηλότερα ολόκληρης της σεζόν. Η πίστα χρησιμοποιείται σπάνια κατά τη διάρκεια του έτους, γι’ αυτό και η επιφάνεια είναι πολύ σκονισμένη. Αναμένουμε σημαντική εξέλιξη της πίστας τις επόμενες δύο ημέρες, βοηθούμενοι επίσης από τους αγώνες υποστήριξης και το γεγονός ότι δεν προβλέπεται βροχή. Η σκληρή γόμα χρησιμοποιήθηκε αρκετά στο FP1 και ήταν αυτή που επηρεάστηκε περισσότερο από τις συνθήκες της πίστας, αν και αποδείχθηκε αποτελεσματική. Οι δύο πιο μαλακές γόμες, επωφελήθηκαν επίσης από τις χαμηλότερες θερμοκρασίες στο FP2, οι οποίες ήταν στους 35°C.

Παρόλα αυτά, ακόμη και στη δεύτερη περίοδο, αρκετοί οδηγοί παραπονιόντουσαν για έλλειψη πρόσφυσης, που οφείλεται κυρίως στην κατάσταση της ασφάλτου. Αυτό είναι εμφανές και από τους μέχρι στιγμής χρόνους, αν και υπήρξε βελτίωση περίπου ενός δευτερολέπτου στη δεύτερη περίοδο. Η μεγαλύτερη μηχανική ανθεκτικότητα των φετινών ελαστικών επιβεβαιώθηκε από την απουσία τοπικής παραμόρφωσης λόγω υπερθέρμανσης (graining), το οποίο ήταν σύνηθες στην πίστα αυτή.

Η πτώση απόδοσης (degradation) των ελαστικών είναι εύκολα διαχειρίσιμη και αυτό θα βελτιωθεί ακόμη περισσότερο μέχρι την ημέρα του αγώνα. Όσον αφορά στον αγώνα η στρατηγική μίας στάσης φαίνεται η πιο πιθανή, με τη μέση γόμα να κάνει το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς, σε συνδυασμό με μία από τις άλλες δύο. Η επιλογή μεταξύ σκληρής ή μαλακής γόμας θα εξαρτηθεί κυρίως από το πόσο μπορούν οι οδηγοί να επεκτείνουν το πρώτο μέρος με τη μέση (κίτρινη) γόμα, καθώς και από τη θερμοκρασία και, φυσικά, την βελτίωση κρατήματος της πίστας.

Οι ταχύτεροι χρόνοι στο FP2 ήταν: